ကိုယ့္လူတို႔... လူထုက ဘာလုပ္ရမွာလဲ

ေအာင္သာ
ေခတ္ၿပိဳင္

နအဖက ဖြဲ႕စည္းပံုအသစ္ကို ေမလတြင္လူထုဆႏၵခံယူပြဲ လုပ္မည္ဟု အမွတ္မထင္ ေၾကညာလိုက္ေသာအခါ။ အားလံုးက နဲနဲေတာ့အံ့အားသင့္သြားခဲ့ၾကပါသည္၊ လာေတာ့လာမည္ ၾကာမည္ဟု ထင္ထားေနၾကဆဲ ဆိုင္းမဆင့္ ဗံုမဆင့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ ျပဳလုပ္မည့္ အခိ်န္ကိုပါ ခန္႔မွန္းေျပာဆိုလိုက္ေသာအခါ နည္းနည္းေတာ့ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္သြားၾကပါသည္၊

ျပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာသံဃာလႈပ္ရွားမႈၾကီးႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္းအခ်ိန္၊ ျပည္တြင္းတြင္လည္း ေသြးပူေႏြးေနဆဲ ကာလ၊ ျပည္ပတြင္လည္း မ်က္ႏွာေကာင္းမရ ျဖစ္ေနေသးေသာ ယခုလိုအခ်ိန္အခါမ်ိဳးတြင္ နအဖကလည္း သူ႔တြက္ကိန္းနဲ႕ သူ ယံုၾကည္မႈ လြန္ကဲေနသလား။ ေနာက္ကြယ္ကဆရာ့ ဆရာၾကီးမ်ားကပဲ အကြက္ရိုက္ အၾကံေပးေနၾကသည္လား မဆိုႏိုင္ပါ၊

မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ျမန္မာျပည္သူလူထုၾကီးအတြက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ စိန္ေခၚမႈ အသစ္တရပ္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ တိုးရျပန္ျခင္းပင္။ ေယဘုယ် အားျဖင့္ေတာ့ ျမန္မာျပည္သူလူထုၾကီးမွာ ဖိႏွိပ္မႈယႏၱရားေအာက္တြင္ ကာလရွည္ၾကာ ေနခဲ့ရျခင္း၊ မ်က္စိပိတ္နားပိတ္ခံထားရျခင္း စသည့္အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ နအဖ ၾကိးဆြဲရာသို႔ မလႊဲမေရွာင္သာ က,ေကာင္း က,ၾကရလိမ့္မည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆစရာ အေၾကာင္းရွိပါသည္၊ သို႔ရာတြင္ ျမန္မာလူထုၾကီးသည္ မိမိတို႔ မအ,ေၾကာင္းကို အခါအခြင့္သင့္တိုင္း ထုတ္ေဖၚ ျပသခဲ့ၾကသည္ခ်ည္းသာ ျဖစ္ပါသည္၊

စစ္တပ္က ေသနတ္ေထာက္ထားသည့္ၾကားက ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲေခတ္တြင္ မည္သည့္ရလဒ္မ်ိဳး ထြက္လာခဲ့သနည္း၊ အတိုက္အခံမ်ားကို မီးကုန္ ယမ္းကုန္ဖိႏွိပ္ျပီး တ စ ည ပါတီကို အစြမ္းကုန္မ်က္ႏွာသာေပး ဘက္လိုက္ေနသည့္ၾကားမွ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ မည္သည့္ရလာဒ္မ်ိဳး ေပၚခဲ့ေလသနည္း၊ က်ေနာ္တို႔ျပည္သူမ်ား မအၾကပါ၊

အေရးတၾကီးအေျခအေနျဖစ္လာတိုင္း လူထုအေနျဖင့္ သူ႔တာ၀န္ကိုသူေက်ခဲ့သည္ခ်ည္းသာျဖစ္ပါသည္၊ လူထုသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးေတာ္ပံုၾကီးတြင္ သူ႔တာ၀န္ကိုသူ ေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းခဲ့သည္၊ ၁၉၉၀ျပည့္ ေရြးေကာက္ပြဲၾကီးတြင္လည္း တာ၀န္ေက်ခဲ့သည္၊ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးၾကီး ေပၚလာေသာအခါတြင္လည္း အလွည့္က်လာေတာ့ မႏြဲၾကစတမ္း။

သို႔ေသာ္ လူထုရဲ့လုပ္ႏိုင္စြမ္းအား၊ ေဆာင္ရြက္ပါ၀င္ႏိုင္သည့္ နယ္ျခားစည္းမ်ဥ္းက ဒါအကုန္နီးပါးျဖစ္ပါသည္၊ လက္ေတြ႔ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကို အလွည့္အေျပာင္းလုပ္ရသူမ်ား အဆင့္တခုအထိျမင့္တက္လာေအာင္ ျမွင့္တင္ရ၊ ခိ်ဳးေကြ႔ရသူမ်ားမွာ လူထုေခါင္းေဆာင္မ်ား သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ဆိုသူမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္၊ ဘယ္ႏိုင္ငံရဲ့ အခ်ိဳးအေကြ႔ အလွည့္အေျပာင္းမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ လူထုကို အားယူျပီးလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ဆိုသူမ်ားက ထိုလူထုကံၾကမၼာကို ဦးေဆာင္ဖန္တီးၾကရစျမဲျဖစ္ပါသည္၊ သေဘာတရားအရေတာ့ လူထုအာဏာဟု ဆိုေကာင္းဆိုႏိုင္ပါသည္၊

ျမန္မာျပည္တြင္လည္း ဆိုခဲ့ပါ အခ်ိဳးအေကြ႔ၾကီးမ်ား အထင္ကရျဖစ္ပြားခဲ့ပါသည္၊ လူထုကလည္း တာ၀န္ေက်ခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္၊ ဒါေပမင့္ လူထုအာဏာက လူထုလက္၀ယ္သို႔ ယခုထက္တိုင္ ေရာက္မလာႏိုင္ေသး။ လက္ေတြ႔ လိုအပ္ခ်က္ကဘာမ်ားျဖစ္ခဲ့ေလသနည္း၊ အစြဲအလမ္းကင္းကင္းႏွင့္ အေျဖရွာသင့္ၾကပါသည္၊ “လူထုတိုက္ပြဲ - လူထု တိုက္ပြဲ” ဟု က်ေနာ္တို႔ အငမ္းမရ ေတာင္းဆိုၾကပါသည္၊ သူတပါးအားကိုး၊ ဟိုေမွ်ာ္ ဒီေမွ်ာ္နည္းေတြထက္ ဒီနည္းက သဘာ၀အက်ဆံုး၊ လက္ေတြ႕အက်ဆံုး၊ အျဖစ္သင့္ဆံုးနည္းျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာမတူမွ်ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းစိုးစဥ္းမွ် မရွိၾကပါ၊

သို႔ေသာ္... ဒီသို႔ေသာ္ကို အျပဳသေဘာျဖင့္သာေရးလိုပါသည္၊ အာဏာရွိသူႏွင့္ အာဏာလက္မဲ့တို႔၏ တိုက္ပြဲ၊ ယႏၱရားခိုင္မာသူႏွင့္ ယႏၱရားခ်ိဳ႕တဲ့သူတို႔၏ စစ္ေျမျပင္တြင္ လက္နက္မဲ့ေနသူတို႔၏ အားနည္းခ်က္တို႔အေပၚ က်ေနာ္တို႔ စာနာနားလည္ႏိုင္ၾကပါသည္၊

အေျခအေနၾကီးတခုလံုးကို လွည့္ေျပာင္းရန္ ခက္ခဲေနသည့္အေျခအေနကို က်ေနာ္တို႔မျမင္ၾက၍ မဟုတ္ပါ။ ျမင္ပါသည္၊ သိပါသည္၊ နားလည္မႈေပးႏိုင္ပါသည္၊ ေရႊ၀ါေရာင္ သံဃာႏွင့္ လူထုတိုက္ပြဲၾကီး ေပၚေပါက္လာေသာအခါ ႏိုင္ငံေရး သမားဆိုသူမ်ား၌ အစီအစဥ္ ေကာင္းမ်ား ရွိမေနေၾကာင္း ေပၚလြင္သြားပါေတာ့သည္၊ သို႔ေသာ္ ဒါဟာ... အေျဖတခုလား။ ဒီလိုအပ္ေနေသာကြက္လပ္ကို ျဖည့္ တင္းဖို႔ အေရးတၾကီးလိုအပ္ေနသည္ဟု က်ေနာ္တို႔လူေတြလည္း ေတြးမိျပီးသား ျဖစ္မည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္၊ ေနာက္တၾကိမ္လူထုက သူ႔အင္ သူ႔အား ထပ္ျပလာခဲ့ပါလွ်င္ က်ေနာ္တို႔က မည္သို႔မည္ပံု (အရပ္စကားႏွင့္ ေျပာရလွ်င္) အျမတ္ထုတ္ၾကမည္နည္း၊ က်ေနာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္ ျပင္ဆင္ျပီးၾကျပီလဲ။

ဒီထက္ပိုျပီး စိုးရိမ္စရာေကာင္းေနေသာအခ်က္မွာ အေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲႏွင့္ပါတ္သက္၍ လူထုေခါင္းေဆာင္ ဆိုသူမ်ား (တနည္း ဆိုရလွ်င္) ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားက လူထုကိုမတူကြဲျပားေသာ သတင္းစကားမ်ားေပးေနၾက ျခင္းပင္တည္း၊ နအဖက ႏိုင္ငံေရးအရ ထိုးစစ္တခုခုဆင္လိုက္တိုင္း က်ေနာ္တို႔ဘက္တြင္လည္း အျမဲတေစ ဆန္႔က်င္ဘက္္ နည္းလမ္းအနည္းဆံုး ၂ ခုေလာက္ေတာ့ ေပၚလာ တတ္ျခင္းေပတည္း။ ေရွ႕မီေနာက္မီ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအားလံုးက ဒီအခ်က္ကို သေဘာတူႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ဟုေတာ့ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္၊

န အ ဖ ကတစ္သက္လံုး သူ႔သေဘာထားကို ဘယ္တုန္းကမွ်မေျပာင္း။ သူ႔ေသနဂၤဗ်ဴဟာကို သူဘယ္ေတာ့မွ သစၥာမေဖါက္။ သူ႔ဖါသာသူ အ၀ီစိပဲ ေရာက္ေရာက္။ က်ေနာ္တို႔လူေတြမွာသာ ေကြ႔လိုက္ေကာက္လိုက္။ နအဖ ကို ေခ်ာ့ ရေကာင္းႏိုး လွန္႔ရေကာင္းႏိုး။ ပူးသတ္မယ ္ဆိုတဲ့လူေတြလဲ ႏိုင္ငံေရးေရာ၊ လူပါ ေသတဲ့လူက ေသကုန္ၾကပါျပီ၊ အခ်ိဳ႔ကလည္း နအဖကို ဆန္႔က်င္မွ ျဖစ္မည္ဆိုေသာ အေျခခံေပၚမွာ ေတာ့ တူညီၾကပါသည္၊ သို႔ေသာ္ တျပိဳင္နက္တည္းမွာပင္ ကိုယ္ႏွင့္ သိပ္သေဘာထားခ်င္း မတိုက္ဆိုင္လွေသာ ကိုယ့္လူ အခ်င္းခ်င္း ႏွင့္လည္း နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ ဆန္႔က်င္လိုက္ရမွ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဘံုလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကိုလည္း စာရြက္ေတြေပၚမွာသာ ရခဲ့တတ္ၾကပါသည္၊

ေမလမွာ အေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲက မျဖစ္မေန လုပ္ေတာ့မည္ဟုေတာ့ ယူဆရပါသည္၊ လူထုက ဒီတိုက္ပြဲမွာ ဘယ္အခန္းက ပါၾက ရမွာလဲ။ ဒီေမးခြန္းကအေရးၾကီးသလို ဒီေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖကလည္း အေရးၾကီးပါသည္၊

အခ်ိဳ႔က ဒီဆႏၵခံယူပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ၾကရမည္၊ မဲသြားေပးစရာမလိုဟု လွံဳ႔ေဆာ္ၾကပါသည္၊ အခ်ိဳ႔ကမူ မဲရံုကို ေရာက္ေအာင္သြားၾကရမည္။ ကန္႔ကြက္မဲထည့္ျဖစ္ေအာင္ ထည့္ရမည္ဟု တိုက္တြန္းၾကပါသည္၊ အခ်ိဳ႔ကလည္း ကန္႔ကြက္မဲ ေပးတယ္ဆိုတာ သပိတ္ေမွာက္တာေပါ့လို႔။ လံုးလားေထြးလား ေျပာသူလည္းရွိပါသည္၊

ကိုင္း...လူထုက ဘာလုပ္ရမွာလဲ၊

က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ဆိုသူမ်ားသည္ လူထုကိုစည္းရံုးရာတြင္ Clear message (ရွင္းလင္းေသာ သတင္းစကား) ေပးဖို႔ လိုပါသည္၊ အေျခအေနက အေရးၾကီးေလ သတင္းစကားက ပိုျပီးရွင္းလင္းရေလျဖစ္ရပါမည္၊ ဒီကိစၥကသိပ္အေရးၾကီးပါသည္၊ ဒီတိုက္ပြဲကလည္း သိပ္အေရးၾကီးပါသည္၊ ႏိုင္ငံေရးအရလူထုအက်ိဳးစီးပြားကို ေသေသ ခ်ာခ်ာတြက္ခ်က္ဆံုးျဖတ္ျပီးမွ အမွန္ကန္ႏိုင္ဆံုး။ အေကာင္းဆံုးနည္းကိုေရြးၾကရပါမည္။

က်ေနာ္တို႔ အင္အားစုမ်ားဘက္က မဲက တစုတစည္းထဲ ျဖစ္ဖို႔လိုပါသည္၊ ကိုယ့္မဲကို ကိုယ္ခြဲသလို ျဖစ္ေနလွ်င္ ကိုယ့္လည္ပင္းကို ကိုယ္ၾကိဳးကြင္းစြပ္သလို ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္၊ အခ်ိန္က နည္းနည္းပဲ က်န္ပါေတာ့သည္၊ အားလံုးမွာ ကိုယ့္အယူအဆအတြက္ ခိုင္လံုေသာ အခ်က္အလက္မ်ားေတာ့ ရွိၾကပါလိမ့္မည္၊ သို႔ေသာ္ ဘယ္နည္းက အေကာင္းဆံုးနည္းလဲ။

က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ အရွိတရားကို ျဖစ္ႏိုင္ေျခနဲ႔ သဘာ၀က်က်ေပါင္းစပ္ျပီး ပန္းတိုင္ဆီသို႔ ေရာက္ေအာင္သြားရသည့္ အႏုပညာတရပ္လို႔ ယံုၾကည္ပါသည္၊ က်ေနာ္တို႔က လူထုကိုလည္း ယံုၾကည္ၾကရပါမည္၊ သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္ပါ။ က်ေနာ္တို႔လူထုက မအ, ၾကပါ၊ ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳး သေရာ္စာမ်ား ဟာသမ်ားကိုပင္ တမုဟုတ္ခ်င္း သိျမင္လြယ္ၾကသူမ်ားျဖစ္ပါသည္၊ ဒီ အေျခခံဥပေဒ ဘာလဲဆိုတာ သူတို႔သိပါသည္၊ ပညာရွင္စကားျဖင့္ မေျပာတတ္လွ်င္ပင္ ခံစားသိျဖင့္သူတို႔ သိျမင္ႏိုင္ပါသည္။

မသိႏိုင္ေသးသူမ်ားကို တိုတိုရွင္းရွင္းသတင္းစကားမ်ားျဖင့္ အသိေပးၾကရပါမည္၊ ဒီအေျခခံဥပေဒကို ဘယ္လိုမွ လက္သင့္မခံႏိုင္ေသာ အဓိက အေၾကာင္းက ၂ ခ်က္ရွိပါသည္၊ တစ္- ေရးဆြဲပံု ေရးဆြဲခဲ့တဲ့နည္းက လံုး၀လက္ခံႏိုင္စရာမရွိ။ ႏွစ္- ေရးဆြဲထားတဲ့ အခ်က္အလက္ ေတြကလည္း လံုး၀ လက္ခံႏိုင္စရာမရွိ။ ဒါေၾကာင့္ ဆန္႔ကို ဆန္႔က်င္ရမည္။

အခ်ိန္တိုအတြင္း လူထုကိုစည္းရံုးၾကရာတြင္ ႏိုင္ငံေရးကဲေသာ ေျပာဆိုမႈမ်ားထက္ အေျခခံလူထုပင္လွ်င္ လြယ္ကူစြာနားလည္ႏိုင္ေသာ စကားလံုးမ်ိဳးျဖစ္ဖို႔ လိုပါသည္၊ အေျခခံမူ (၁၀၄)ခ်က္တို႔၊ နံပါတ္(၆)အခ်က္တို႔၊ အဆင့္ ေလးဆင့္တို႔၊ လူလက္တဆုပ္စာေလးသာသိမည့္ စကားလံုးမ်ားကို ခဏေတာ့ သိမ္းထားၾကရပါလိမ့္မည္၊ ဒါဆို ဘယ္နည္းက အေကာင္းဆံုးလဲ။

က်ေနာ္တို႔အျမင္မွာေတာ့ မဲရံုသို႔ လူထုကိုယ္တိုင္ သြား၍ ကန္႔ကြက္မဲေပးေသာနည္း က ပို၍ေကာင္းမြန္သည္ဟု လက္ခံၾကပါသည္၊ လူထုက ငါတို႔လည္း ငါတို႔ႏိုင္သေလာက္ ၀င္တိုက္ခြင့္ရေနျပီဟု ခံစားေစႏိုင္ေသာ နည္းျဖစ္၍ တိုက္ပြဲ အဓိပၸာယ္ကိုလည္း ပိုမိုေပၚလြင္ေစပါသည္၊ မဲမေပးပဲ အိမ္မွာထိုင္ေနလွ်င္ နအဖက ပိုျပီး ၾကိဳက္မွာ ေသခ်ာပါသည္၊ လူ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ မဲမေပးၾကရေအာင္ က်ေနာ္တို႔ လွႈံ႔ေဆာ္ႏိုင္သည့္ အခြင့္အလမ္းက နဲနဲေလးသာ ရွိသည္ကို လက္ခံၾကရပါမည္၊ “ႏိုင္လဲရႈံးမယ္- ရႈံးလဲရႈံးမယ္” ဆိုေသာစကားက န-အ-ဖ က ေျခာက္ရမည့္ စကားမ်ိဳးသာ ျဖစ္၍ က်ေနာ္တို႔ လူမ်ားက မသံုးသင့္ေၾကာင္း ေမတၱာရပ္ခံလိုပါသည္၊

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရးၾကီးေသာအခ်ိန္တြင္က်ေနာ္တို. common message က ရွင္းလင္းဖို႔ အေရးၾကီးပါသည္၊ “မဲရံုကိုသြားၾက၊ ကန္႔ကြက္မဲ ေပးၾက” လို႔သာ က်ေနာ္တို႔ ညီညီညာညာ အင္တိုက္အားတိုက္ လွံဳ႔ေဆာ္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ စစ္အုပ္စုရဲ့ အေျခခံဥပေဒ ဆိုတာ။ စကၠဴစုတ္ ျဖစ္သြားလိမ့္မည္ဟု က်ေနာ္တို႔ တပ္အပ္ ေသခ်ာေျပာရဲပါသည္၊