ျပတ္ျပတ္သားသား ကန္ႛကြက္မွျဖစ္ပၝလိမ့္မယ္

ေအာင္ဒင္
မတ္ ၃၀၊ ၂၀၀၈
မိုးမခ

မိတ္ေဆြမ်ား၊ ရဲေဘာ္မ်ားခင္ဗ်ား

မၾကာခင္က်င္းပေတာ့မယ့္ နအဖရဲ႕ လူထုဆႏၵခံယူပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားအတြင္း ျပည္တြင္းမွာေရာ ျပည္ပမွာပါ သေဘာထား ၂ ရပ္ ကြဲျပားေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

တစုက ဒီဆႏၵခံယူပြဲကို လံုးလံုးလ်ားလ်ား သပိတ္ေမွာက္ေရးျဖစ္ၿပီး လူထုကို ဆႏၵခံယူပြဲမွာ သြားေရာက္မဲမေပးၾကဖို႔ လႈံ႕ေဆာ္ေနၾကပါတယ္။ ေနာက္တစုကေတာ့ ဒီဆႏၵခံယူပြဲမွာ လူထုရဲ႕အသဲၾကားက မဲတျပားကို အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်ဖို႔ျဖစ္ၿပီး လူထုကို ဆႏၵခံယူပြဲမွာ သြားေရာက္ၿပီး ကန္႔ကြက္မဲေပးၾကဖို႔ လႈံ႕ေဆာ္ တိုက္တြန္းေနၾကပါတယ္။

အားလံုးရဲ႕ တူညီမႈကေတာ့ နအဖက တဖက္သတ္ေရးဆြဲထားတ့ဲ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို တရား၀င္အသက္သြင္းၿပီး ျမန္မာျပည္သူေတြကို ရာသက္ပန္ စစ္ကြ်န္ဇာတ္သြင္းမဲ့ အေျခခံဥပေဒ အတုအေယာင္ကို ကန္႔ကြက္ၾကျခင္းပါပဲ။

အခု ကြ်န္ေတာ္တို႔ နအဖရဲ႕ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကို ေလ့လာခြင့္ရပါၿပီ။ သူတို႔ ေရွ႕က ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေျပာထား သလိုပါပဲ၊ က်ေနာ္တို႔ အားလံုး ေမွ်ာ္လင့္ထားသလိုပါပဲ၊ ဒီအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းဟာ ၁၄ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ လက္ေရြးစင္ ေခါင္းေခါက္ေရြးခ်ယ္ထားတ့ဲ လက္ပါးေစမ်ားနဲ႔ က်င္းပတ့ဲ အမ်ိဳးသားညီလာခံက ခ်မွတ္ထားတ့ဲ အေျခခံမူမ်ား၊ အေသးစိတ္မူမ်ားနဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ်ပါပဲ။ ဒီအေျခခံမူေတြကိုပဲ ပုဒ္မနံပါတ္ တပ္လိုက္တာပါ။

ဒီအေျခခံဥပေဒဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို တရား၀င္ျပဳဖို႔၊ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကို အျမင့္ဆံုးအာဏာေတြ ေပးဖို႔နဲ႔ စစ္တပ္ဆိုတာကို တိုင္းျပည္ရဲ႔ အခြင့္ထူးခံလူတန္းစားအျဖစ္ ဖန္တီးၿပီး ျပည္သူလူထုကို ေက်းကြ်န္မ်ားအျဖစ္ အသက္သြင္းဖို႔ ေရးဆြဲထားတယ္ဆိုတာ အထူးေျပာဖို႔ မလိုေတာ့ပါဘူး။

ၿပီးေတာ့ ဒီအေျခခံဥပေဒဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ လက္ရွိႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ လူမ်ိဳးစုေရး ျပႆနာေတြကိုလည္း မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့အျပင္ ပိုၿပီးဆိုး၀ါးေစလိမ့္မယ္ဆိုတာကိုလည္း အထူးေျပာဖို႔ မလိုေတာ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းမွာ နအဖကထပ္ၿပီး ဖန္တီးထားတ့ဲ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲမႈ၊ လွည့္ဖ်ားမႈ တခုကိုေတာ့ အေရးတႀကီး ေထာက္ျပခ်င္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားညီလာခံက ခ်မွတ္တ့ဲ အေျခခံမူမ်ား ထဲမွာ အခန္း (၁၄) အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား ပုဒ္မ(၁)မွာ ဒီလို ဆိုထားပါတယ္။

"ဤဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ျပည္လံုးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ အားလံုး၏ ထက္၀က္ေက်ာ္ ေထာက္ခံဆႏၵမဲျဖင့္ အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းၿပီးသည့္ေန႔မွ စ၍ ႏိုင္ငံေတာ္တ၀ွမ္းလံုး၌ အာဏာတည္သည္"

ဒီျပ႒ာန္းခ်က္အရဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလူဦးေရ ၅၄သန္းမွာ မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ ၃၂ သန္းေက်ာ္ ရွိတယ္လို႔ ခန္႔မွန္းထားတ့ဲအတြက္၊ နအဖ အေနနဲ႔ ဒီဖြဲ႔စည္းပံုကို အတည္ျပဳႏိုင္ဖို႔အတြက္ အနည္းဆံုး ၁၆ သန္းေက်ာ္ ေထာက္ခံမဲရဖို႔ လိုပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ယခု ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေတြ႔ျမင္ေနရတ့ဲ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း ရဲ႕ အခန္း (၁၄) ကူးေျပာင္းေရးကာလ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား ပုဒ္မ(၄၄၁) မွာေတာ့ ဒီလိုေျပာင္းလဲသြားပါေတာ့တယ္။

"ျပည္လံုးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ အားလံုး၏ ထက္၀က္ေက်ာ္ မဲေပးသည့္ ဆႏၵမဲ၏ မဲအမ်ားျဖင့္ အတည္ျပ႒ာန္းလိုက္သည့္ ဤဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ပထမအႀကိမ္ အစည္းအေ၀း စတင္က်င္းပသည့္ေန႔မွစ၍ ႏိုင္ငံေတာ္ တ၀ွမ္းလံုး၌ အာဏာတည္သည္"

ဒီျပ႒ာန္းခ်က္အရဆိုရင္ နအဖဟာ သူ႔ရဲ႕ဖြဲ႔စည္းပံုကို အတည္ျပဳဖို႔ အတြက္ စုစုေပါင္း မဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူမ်ားထဲမွ ၅၀% ေက်ာ္က မဲေပးၿပီး၊ အဲဒီထဲက မဲအမ်ားစုကိုပဲ ရဖို႔လိုပါတယ္။ မဲေပးခြင့္ရွိသူဦးေရ ၃၂ သန္း ရွိတယ္လို႔ ခန္႔မွန္းထားတာမို႔ ၁၆ သန္းေက်ာ္က မဲရံုကိုလာၿပီး မဲေပးရင္ ဆႏၵခံယူပြဲ အထေျမာက္တယ္၊ အဲဒီထဲကမွ ၈ သန္းေက်ာ္က ေထာက္ခံမဲေပးရင္ သူ႔ရဲ႕ဖြဲ႔စည္းပံုကို အတည္ျပဳတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါဟာျဖင့္ နအဖအေနနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္ ၁၄ ႏွစ္ေက်ာ္ ေရးဆြဲလာခ့ဲတ့ဲ အေျခခံမူကို ေဖါက္ဖ်က္လိုက္တာပါပဲ။

ဒါဟာျဖင့္ နအဖဟာ အမ်ိဳးသားညီလာခံကို မလႊဲမေရွာင္သာ တက္ေရာက္ခ့ဲရတ့ဲ တိုင္းရင္းသား အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားကို အႀကီးအက်ယ္ ေစာ္ကားလိုက္တာပါပဲ။ ဒါဟာျဖင့္ နအဖဟာ ဆႏၵခံယူပြဲမွာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ကန္႔ကြက္မႈကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္ရြံေနတယ္ ဆိုတာကို ထုတ္ေဖၚ ျပသလိုက္တာပါပဲ။

က်ေနာ္တို႔ သတိထားရမယ့္ အခ်က္ကေလးေတြ ထပ္ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ၿပိဳကြဲၿပီးတ့ဲေနာက္ တရုတ္နဲ႔ နအဖစစ္အုပ္စု ဆက္ဆံေရးေျပလည္မႈေၾကာင့္ ယူနန္ျပည္နယ္ကေန တရုတ္ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းကို အလံုးအရင္းနဲ႔ ၀င္ေရာက္လာခ့ဲၾကတာ အခုဆို ၂ သန္းေက်ာ္ ၃ သန္းေလာက္ ရွိေနပါၿပီ။

စစ္အစိုးရက အထူးအခြင့္အေရးေတြ ေပးထားလို႔ စီးပြား ျဖစ္ခ်မ္းသာေနၾကတ့ဲ ဒီတရုတ္ေတြဟာ မႏၱေလး၊ လားရႈိး၊ ေက်ာက္မဲ စတ့ဲ မႏၦေလးတိုင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ေဒသေတြမွာ စုေ၀းေနထိုင္ၾကၿပီး ႏိုင္ငံသားကဒ္ (သို႔) ဧည့္ႏိုင္ငံသားကဒ္ေတြ ကိုင္ထားၾကပါတယ္။ အခု နအဖရဲ႕ ဆႏၵခံယူပြဲ ဆိုင္ရာဥပေဒမွာလည္း ထူးထူးျခားျခား ဧည့္ႏိုင္ငံသားေတြ၊ ယာယီသက္ေသခံလက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္သူေတြကို မဲေပးခြင့္ျပဳထားပါတယ္။ ဒီတရုတ္ေတြက နအဖ အလိုက် ဆႏၵခံယူပြဲမွာ ေထာက္ခံမဲေပးၾကမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ အဲဒီလိုပဲ နအဖအလိုက် ေထာက္ခံမဲ ေပးၾကမယ့္ လက္နက္ခ်တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြ၊ ကိုိုးကန္႔နဲ႔ "၀" ဘိန္းဘုရင္ေတြ၊ ႀကံ႕ဖြံ႕ေတြ၊ စစ္တပ္မိသားစုေတြ ေပါင္းလိုက္ရင္ နအဖဟာ ဆႏၵခံယူပြဲကို ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏိုင္မွာျဖစ္သလို လိုအပ္တ့ဲ ေထာက္ခံမဲ ၈ သန္းေက်ာ္ကိုလည္း အလြယ္တကူ ရႏိုင္မွာပါ။

ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔အတြက္ ဆႏၵခံယူပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ျခင္းဟာ ေရြးခ်ယ္စရာ နည္းလမ္းမဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္တို႔လူေတြ ဆႏၵခံယူပြဲကို မသြားေလ၊ နအဖက ႀကိဳက္ေလ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဆႏၵခံယူပြဲကိုသြားၿပီး ကန္႔ကြက္မဲေပးျခင္းနဲ႔ နအဖရဲ႔ မသမာမႈေတြကို ေဖၚထုတ္ျခင္းကသာ နအဖရဲ႕ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တရား၀င္ျပဳေရးစီမံခ်က္ကို အေကာင္းဆံုး တိုက္ဖ်က္ႏိုင္မွာပါ။

နအဖကေတာ့ ေကာက္က်စ္တ့ဲနည္းလမ္းမ်ားနဲ႔ အႏိုင္ရဖို႔ႀကိဳးစားမွာပါ။ ဒါေပမယ့္လည္း မဲေပးတ့ဲသူ မ်ားေလေလ၊ ကန္႔ကြက္မဲေပးသူ မ်ားေလေလ သူ႔အတြက္ လိမ္ဖို႔ခက္ေလ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ မဲရံုအားလံုးမွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ျပည္သူေတြ၊ သံဃာေတြက ေစာင့္ၾကပ္ၾကည့္ရႈေနၾကမယ္ဆိုရင္ ဆႏၵခံယူပြဲရဲ႕ မသမာမႈေတြကိုလည္း ေဖၚထုတ္ႏိုင္မွာပါ။ ေနာက္ဆံုး နအဖက သူ႔ရဲ႕ဖြဲ႔စည္းပံုကို အတင္းအဓမၼ အတည္ျပဳလိုက္ရင္ေတာင္မွ ဆႏၵခံယူပြဲဟာ မတရားလို႔၊ မမွ်တလို႔၊ ဒီဥပေဒကို အသိအမွတ္ မျပဳၾကဖို႔ ဆက္ၿပီးတိုက္ပြဲ ၀င္ႏိုင္မွာပါ။

တခ်ိဳ႕လည္း ေျပာၾကပါတယ္။ လူထုက ကန္႔ကြက္လို႔ ဒီဖြဲ႔စည္းပံုကို နအဖက အတည္မျပဳႏိုင္ရင္လည္း "တစ္" က ျပန္စလိမ့္မယ္။ အစက ျပန္ၿပီးေရးဆြဲရင္ ေနာက္ထပ္ ၁၄ ႏွစ္ ၾကာအုန္းမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဥပေဒကိုပဲ လက္ခံ အတည္ျပဳလိုက္ၾကပါစို႔ လို႔ စည္းရံုးလံႈ႕ေဆာ္ ေနတာလည္း ရွိပါေသးတယ္။

လံုး၀မွားပါတယ္။ ဒီဖြဲ႔စည္းပံုကို လူထုက ကန္႔ကြက္တာဟာ (၁) နအဖက တဖက္သတ္ေရးဆြဲထားတာ ျဖစ္လို႔ (၂) လူထုက ေရြးေကာက္ထားတ့ဲ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ႔ ပါ၀င္မႈ မရွိလို႔ (၃) တိုင္းျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ လူမ်ိဳးစုေရး ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္းမရွိလို႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ လူထုက ဖြဲ႔စည္းပံုတခုတည္းကိုသာ ကန္႔ကြက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ နအဖရဲ႔ စစ္အုပ္စိုးမႈ တခုလံုးကိုပါ ကန္႔ကြက္တာပါ။

ဒါေၾကာင့္ နအဖက အဆင့္(၁)က ျပန္စလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္တာ မွားပါတယ္။ ျပန္စရင္ ေတာင္မွ အဲဒီလို ျပန္စမႈဟာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအ ႏိုင္ရပါတီနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား တိုင္းရင္းသား ကိုယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႔ ေဆြးေႏြးညွိႏႈိင္းၿပီးမွ ျပန္စတာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ တဖက္သတ္ေရးဆြဲထားတ့ဲ ဖြဲ႔စည္းပံုကို လူထုက ျပတ္ျပတ္သားသား ျငင္းပယ္ၿပီးတ့ဲ ေနာက္ နအဖကို တဖက္သတ္ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ျပန္စဖို႔ လူထုကေရာ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကေရာ ႏုိင္ငံတကာ မိသားစုႀကီးကပါ ခြင့္ျပဳမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ထပ္ၿပီးေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။

ဆႏၵခံယူပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ေရးဟာ ေရြးခ်ယ္စရာနည္းလမ္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

က်ေနာ္တို႔ အားလံုး တညီတညာတည္း၊ တသံတည္းနဲ႔ လူထုကို၊ ၀န္ထမ္းေတြ၊ တပ္မေတာ္သားေတြ၊ တိုင္းရင္းသားေတြ၊ ႀကံ့ဖြ႔ံေတြ၊ အားလံုးေသာလူထုကို ဆႏၵခံယူပြဲမွာ မဲရံုကိုသြားၿပီး ကန္႔ကြက္မဲေတြေပးၾကဖို႔၊ ျပတ္ျပတ္သားသား လံႈ႕ေဆာ္ၾကပါစို႔။ ။

ေလးစားစြာ
ေအာင္ဒင္
U.S. Campaign for Burma
မတ္လ ၂၈၊ ၂၀၀၈